Nie wyrokując w tej sprawie, widzę kilka aspektów tej sytuacji:

- prezerwatywa w tym momencie nie jest stosowana w celu antykoncepcyjnym, a zapobiegajacym zakażeniu (patrz: dopuszczenie stosowania środków hormonalnych jako leku, mimo ze skutkiem ubocznym jest antykoncepcja) - różnica jest tylko w tym, że prezerwatywa nie leczy, a jedynie zmniejsza (choć nie wyklucza) ryzyka zakażenia;

- chodzi o chorobę, której obecnie leczyć nie potrafimy i której można jedynie zapobiegać, w dodatku prowadzącą do śmierci - czy można tu mówić o "prawie do obrony własnego życia"? W takiej perspektywie?

- chodzi o małżeństwa, a w tym wypadku już stwierdzano w innym wypadku (owego przymusu - temat przywoływany przez Sweetchilda):

Krótko mówiąc - chronionym dobrem byłoby trwanie małżeństwa/ rodziny i zdrowie drugiej strony.

Myślę, że nie jako:
- środek stosowany w celu antykoncepcyjnym;
- środek "zapobiegający zakażeniom" w związkach pozamałżenskich i w tym celu propagowany.

W tym ujęciu to nie jest zmiana zasad, ale szczegółowa interpretacja bardzo konkretnej sytuacji i rzeczywiście wybór mniejszego zła. Ale proponuję poczekać na orzeczenie.

Dodam, że problem jest o tyle trudny, że wstrzemięźliwość jest najskuteczniejszym sposobem ochrony przed zakażeniem. Zatem trudno mówic o ochronnej funkcji prezerwatywy jako usprawiedliwieniu, skoro są środki skuteczniejsze i niebędące złem.

Pozostaje tylko pytanie, czy w danym małżeństwie wstrzemięźliwość jest możliwa i czy to będzie dla niego bezpieczne...

http://info.wiara.pl/index.php?grupa=4&art=1145984852

I tyle a propos sensacji - po prostu poczekajmy na rozważenie tej sprawy...

I kolejny komentarz:

http://info.wiara.pl/index.php?grupa=4&art=1146024217

hmm
http://wiadomosci.onet.pl/1332264,242,1,1,kioskart.html

Wstrzemieźliwość jest równie skuteczna jak niejedzenie na zatrucia pokarmowe, lub nieoddychanie na choroby układu oddechowego.

Niektórzy ludzie nie mogą nie zaspokajać popędu seksualnego.

Człowiek ma potrzeby seksualne nawet , jeśli w określonych sytuacjach jest w stanie wytrzymać bez seksu. To, że nie są one w piramidzie potrzeb równie istotne jak powietrze czy żarło nie oznacza, że nie istnięją.

Człowiek bez jedzenia może żyć kilkadziesiąt dni, bez powietrza może egzystować kilka minut.

Jako ,że ludzie są różni tpteż różne potrzeby mają dla każdego inną wartosć. Spotkałem się z osobnikami , dla których seks jest ważniejszy niż np. jedzenie- po prostu nie mogą bez seksu życ.

A swoją drogą to człowiek jest na tyle skręcony i pokręcony, że zajmuje się nim raczej humana niż nauki ścisłe. Bo 2+2 ma się do człowiek absolutnie nijak zdyscyplinowany umysle.

Od nie jedzenia się nie umiera (szybko) więc skutkiem niejedzenia bezpośrednim jest głód, dla niektórych ludzi brak seksu powoduje frustrację seksualną. Są ludzie, którzy woleliby chodzić głodni niż sfrustrowani.

Czynnikiem decydującym jest tu potrzeba z tego pktu widzenia jeśli chodzi o mnie i moje potrzeby rada dotycząca wstrzemięźliwości jest równie dobra jak rada niejedzenia coby się nie otruć - absolutnie nie chodzi w gre.

Widzę, że reprezentujecie dwa skrajne poglądy : semper_malus preferuje hedonistyczne podejście do seksu, PTRqwerty raczej ascezę. Racja jest pośrodku. Jacek Pulikowski w Metody naturalne, czyli NPR-naturalne planowanie rodziny pisze m. in. "...żaden człowiek nie musi działać płciowo dla swego normalnego funkcjonowania. Nie ma żadnej jednostki chorobowej spowodowanej rezygnacją ze współżycia płciowego (jest za to mnóstwo chorób przenoszonych drogą płciową..." cytat za www.bosko.pl. Poddajmy analizie ten tekst. Pierwsze zdanie mija się z prawdą - vide coraz wybuchające afery z seksualnym molestowaniem nieletnich lub letnich przy długotrwałej abstynencji seksualnej np. więzienie, celibat. Drugie zdanie również nie jest prawdziwe i ja sam jestem tego przykładem. Istnieje tzw. zespół wdowca (wpisać w wyszukiwarce i mamy pełen opis); trudności ze wzwodem i niemożność odbycia stosunku płciowego. Choroba ta nie jest wcale tak rzadka, cierpi na to również dwóch moich znajomych młodszych (mam 54 lata). Właściwie to mężczyzna po 40 jest już w zasadzie impotentem - praca po kilkanaście godzin na dobę, nieustanny stres i problemy dnia codziennego powodują taki skutek. Nadmieniam, że moja choroba została zdiagnozowana przez 3 niezależnych seksuologów, próbuję się z tego leczyć ponad rok, kuracja pochłonęla grubo ponad 3 tys. zł z mizernymi efektami. Polski współczesny mężczyzno - masz przed sobą niewiele ponad 15 lat aktywności seksualnej i tylko od ciebie zależy jak ten czas wykorzystasz. Któryś z seksuologów porównał seks do ogniska - łatwo je przygasić, ale bardzo trudno na powrót rozpalić. Żeby było jasne - jestem zdrów jak przysłowiowa rybka; co spowodowało taki stan to może później

Prezerwatywa jest moralnie zła niezależnie od tego, co usłyszała Twoja kolezanka.

A znawca tematu wypowiedział się np. tu. Z tego co ile wiem, Serafin jest osobą duchowną (musisz mi wierzyć na słowo, chyba że jakiś moderator potwierdzi).

Zdecydowanie szybciej umiera się z powodu nie jedzenia czy nie picia niż z powodu braku kontaktów seksualnych.

Nie słyszałem o zgonie spowodowanym brakiem seksu .