jest jakis legalny sposob zeby skrocic sobie zycie? wiem ze odebranie sobie zycia to grzech i tragedia dla najblizszej rodziny. ale smutek przepelnia 90% czasu kazdego mojego dnia. znam dokladnie i ciagle doswiadczam pelnej gamy negatywnych, przykrych uczuc. gdzies zaplatana pomiedzy przyczynami a skutkami jest samotnosc. duzo czasu i nadziei wlozylem w odkrywanie Boga, ale moje zycie nadal jest calkowicie marne i dalekie od zwyklego przecietnego zycia czlowieka z radosciami i troskami. chyba nie na tym polega zycie zeby zmagac sie nieustannie pomiedzy samobojstwem a przezyciem marnie kolejnego dnia? ale na razie nie mam wyjscia, bede sie zmagal w takim glupim wyborze... przeciez lepiej sie zmagac jak lepiej zyc, ale ja wiem ze tego nie potrafie. jedyne na co mnie stac to przezycie kolejnego dnia, to jest moj sukces. zawodzac przy tym swoich najblizszych, sprawiajac im smutek, ze sobie nie radze. kazdy taki dzien bardziej mnie frustruje, bo widze ze coraz bardziej odchodze od idealow, od czlowieka ktory potrafi cos zrobic z daru jakim jest zycie. ja mam dopiero dwadziescia pare lat i nienajgorsza sytuacje spoleczna, ale tak to jest ze w niektorych parametrach mojego zycia mam dobre osiagi, w innych natomiast fatalne, efekt jest taki ze zupelnie nie pasuje do tego swiata. calkowita samotnosc. mysle jak odejsc, bo kazdy dzien zwieksza moj smutek. odejsc jak zolnierz na wojnie, ale na zolnierza sie nie nadaje... moze pojechac gdzies do afryki, w jakies najbardziej niebezpieczne miejsce gdzie jest potrzebna pomoc, pomoc komus, i umrzec, zarazic sie jakas choroba.

reasumujac: szukam pomyslu na szybka smierc, ktora Bog i ludzie zrozumieja. i tak kazdy umrze. mysle ze jakbym wiedzial ze za tydzien umre, to przez ten tydzien zrobilbym wiele dobrych rzeczy dla innych ludzi i siebie. tylko to mnie zmotywuje do lepszego zycia, nadzieja ze umre za pare dni czy tygodni...

Zmeczony !

Bog Cie kocha!!!

Tajemnica życia polega nie na odkryciu, że spotyka nas marność i sami nierzadko jesteśmy marni, lecz na tym, jak sobie z tym radzić. Nie chodzi przecież o to, żeby być idealnym, bo to jest niemożliwe, lecz o to, aby iść do przodu pomimo ciężaru. To trochę tak, jak z chodzeniem po górach - nogi bolą, odmawiają posłuszeństwa, czuje się zmęczenie, być może jest upał albo ulewa, ale idzie się przecież do przodu i przełamuje się słabość. Bo chce się osiągnąć swój cel.

Nie samobójstwo jest rozwiązaniem dla słabości, tylko odnalezienie SENSU życia. A gdzie go szukać, to może nasza Wiara Ci trochę podpowie.

Pozdrawiam serdecznie!

Zmęczony

A pomyśł ile więcej dobrego mógłbyś uczynić gdybyś żył nie tydzień a do późnej starości

pzdr

a ile zlego? niestety tendencja jest taka ze jesli juz wchodze w relacje z innymi ludzmi to ze szkoda dla obu stron. unikam ludzi.

tu zreszta nie chodzi o dobro i zlo. chodzi o to, ze ta cala religia, duchowosc, wiara wcale nie ucza jak zyc (a ja tego wlasnie nie potrafie). ucza jak przygotowac sie na smierc... jak zyc ludzie sie ucza ze swiata ktory ich otacza. ja z tym swiatem sie nie zgadzam, a dokladnie z ludzmi (do innych stworzen i przyrody nic nie mam). moze sa kraje w ktorych lepiej sie zyje. ja sie tutaj nie odnajduje (w pl). nie rozumiem tego, ze ludzie przyjmuja komunie swieta, albo nawet sa duchownymi a wlasciwie w ogole nie widze zeby dazyli do krolestwa niebieskiego. sa tak samo zli jak inni, tak samo krzywdza innych, tak samo malostkowi i glupi, nic nie robia zeby swiat byl lepszy. w zasadzie tylko obecny papiez w mojej ocenie jest ok.

Grunt to nastawienie, ja wchodzę w relacje z ludźmi rzadko - ale jak już to z pozytywnym nastawieniem

A wiara, religia, duchowość uczy jednak jak żyć - poczytaj NT w szczególności Poza tym przygotowuje nie na śmierć ,ale na nowe życie, wieczne
Pomyśl o tym, średnio facet żyje z 70 lat...co to jest w porównaniu z wiecznością

pzdr

Zmęczony życiem napisał



Tak Zmęczony jest – to jest po prostu żyć, czyli pracować uczyć się uczestniczyć w nim [życiu]. Jeśli czujesz niechęć do wszystkiego i unikasz ludzi – to faktycznie PTR ma rację trzeba zwrócić się do specjalisty, bo Twój opis wskazuje na depresję.



Jak nie rozumiesz obserwując, to może spróbuj sam przyjmować Komunie a nie analizuj. Po co skupiać się jedyne na krytyce? Popatrz ile już podeszły w wieku Papież, pracuje - codziennie zresztą. Jak Widzisz można pomimo starości i wszelkich chorób i wielkiej odpowiedzialności jaką przyjął na siebie Papież – żyć i dawać siebie innym.
Jeśli Twoje spojrzenie wyszukuje wszystkiego, co jest <czarne> a Twoja postawa jest <roszczeniowa>, „bo inni nic nie robią” – tak napisałeś, to faktycznie można się załamać. Nikt nikomu nic nie będzie dawał za „piękne oczy”. Jeśli nie włączysz się do <zabawy> a stojąc z boku będziesz szukał krzywych nóg tańczących dziewczyn, to nigdy nie zatańczysz i spędzisz stercząc w kącie całą zabawę.
Jasne, że łatwo mi się mówi a Ty cierpisz. Pewnie możesz tak powiedzieć po tym, co napisałem. Myślę, że gdybanie moje jak i Twoje analizowanie cudzego życia jego oceny, co robią inni, czego nie robią, co im daje Komunia lub nie, jest błądzeniem i kręceniem się wokół siebie. Wyrwij się z tego koła i popatrz w inna stronę – przecież na świecie jest również piękno, dobro, miłość. To wszystko Ciebie również otacza – racz to wszystko dostrzec.
Jeśli nie masz siły zmienić swojej postawy, to powinieneś udać się do specjalisty – podjąć leczenie - psychologiczną terapię wspomaganą lekami antydepresyjnymi.
Rozwijanie tego delikatnego poniekąd tematu na forum nic Ci nie pomoże. Każdy człowiek w swoim życiu przechodzi trudne chwile, załamania, niechęci, złości, bunty, – ale jak to trwa permanentnie //lekarze stwierdzają, że jak ponad 2 tygodnie// to powinno się zgłosić do psychiatry by podjąć walkę z depresją. Nawet ta diagnoza, która jest podręcznikowym wskazaniem na depresję może być błędna gdyż Ty mogłeś pod wpływem jakiegoś negatywnego zdarzenia usiąść i napisać taki właśnie smętny post.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę zmiany nastroju. A może skorzystaj z porady Alipiusza

kwestia nastawienia zmeczony i tylko tyle...

"gdybym to zrobił wczoraj, dzis nie musialbym sie meczyć" - tak napisal stachura w swoim dzienniku pisanym przed smiercia (samobojstwem)

czasem wydaje sie nam, ze ktos umarl mlodo i to bez sensu, bo mogl jeszcze tyle zrobic... mogl, ale Bog uznal, ze jego misja na tym siecie jest juz skonczona. moze warto pomyslec, czy naprawde juz w zyciu zrobilismy wszystko, czy wypelnilismy do konca misje, ktora nam przeznaczyl Bog?

Ja z perspektywy ostatnich 4 lat "nowego zycia" wiem, ze to jeszcze nie byl ten czas i jeszcze wiele mam do zrobienia. I staram sie dziekowac Bogu za kazdy kolejny dzien, chociaz nie powiez, zeby to zawsze bylo proste...

Ponieważ to uwielbiam, niech będzie odpowiedzią na Twoją CHWILOWĄ niechęć do świata i ludzi

Wszystko ma swój czas,
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem:
2 Jest czas rodzenia i czas umierania,
czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,
3 czas zabijania i czas leczenia,
czas burzenia i czas budowania,
4 czas płaczu i czas śmiechu,
czas zawodzenia i czas pląsów,
5 czas rzucania kamieni i czas ich zbierania,
czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich,
6 czas szukania i czas tracenia,
czas zachowania i czas wyrzucania,
7 czas rozdzierania i czas zszywania,
czas milczenia i czas mówienia,
8 czas miłowania i czas nienawiści,
czas wojny i czas pokoju.
9 Cóż przyjdzie pracującemu
z trudu, jaki sobie zadaje?
10 Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi,
by się nią trudzili.
11 Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie,
dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata,
tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł,
jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.
12 Poznałem, że dla niego nic lepszego,
niż cieszyć się i o to dbać,
by szczęścia zaznać w swym życiu.
13 Bo też, że człowiek je i pije,
i cieszy się szczęściem przy całym swym trudzie -
to wszystko dar Boży.
14 Poznałem, że wszystko, co czyni Bóg,
na wieki będzie trwało:
do tego nic dodać nie można
ani od tego coś odjąć.
A Bóg tak działa, by się Go [ludzie] bali.
15 To, co jest, już było,
a to, co ma być kiedyś, już jest;
Bóg przywraca to, co przeminęło.
16 I dalej widziałem pod słońcem:
w miejscu sądu - niegodziwość,
w miejscu sprawiedliwości - nieprawość.
17 Powiedziałem sobie:
Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego
będzie sądził Bóg:
na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn
jest czas wyznaczony.

"kazdy czlowiek ma swoje dobre strony, trzeba tylko przkartkowac zle"

tak samo jest z ksiega naszego zycia, sa strony, na ktorych zapisane sa dla nas trudne chwile, ale nie jest przeciez opowiedziane, ze nasza ksiega ma zle zakonczenie. z kazda kolejna katrka rodzi sie nadzieja, ze kolejne strony beda lepsze... moze watro o tym pomyslec?

Zmęczony...?
A może masz do przebycia "Morze samotnych", jak w wierszu Anny Kamieńskiej?

MORZE SAMOTNYCH

zastanawiałam się czy ta wielka zimna woda

nie ugasiłaby samotności

ale pewien stary mądry lekarz powiedział mi

samotność jest tym co odjęte

ale bardziej jeszcze tym co nam dane

aby przejść ponad głębią

dlatego smuga światła na wodzie

zawsze jest drogą

ze srebrnym śladem Chrystusowej stopy

Bóg wie, może nawet dożyjesz dnia starości, takiego jak ten z wiersza, także Anny Kamieńskiej:

Dzień starości


Łatwiej poruszyć górę
niż przeżyć dzień starości
kosz dzbanek miska
każde naczynie kazdy kształt wydrążony
musi się napełnić
oto wszystko

Lecz On jak Rembrandt
umiłował starość
światłem swoim nad światła
rzeźbi ręce i twarze


Zostań z Bogiem... i wszystkim, którzy będą czytać ten tekst również tego życzę, a ja już muszę znikać stąd.