Czas Wielkiego Postu, czas oczekiwania na jedno z największych świąt chrześcijaństwa.
Każdy z nas zna pewnie doskonale tamte wydarzenia, które na zawsze zmieniły oblicze świata, historię ludzkości.

Przytoczę tutaj fragment rozmowy Pana Naszego Jezusa Chrystusa z Piłatem , który odnosi się do tematu na jaki chciałabym porozmawiać.
Cytat pochodzi z Ewangelii wg Św. Jana.

"[...] Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem. <Odpowiedział Jezus> " Tak jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu". Rzekł do niego Piłat: " Cóż to jest prawda?[...]".

Właśnie " Cóż to jest prawda?". Czy nie wydaje się Wam, że właśnie o to rozbija się cała kwestia wiary i nie wiary. Bo przecież prawda jest jedna i niezmienna. Nie może być inaczej , bo albo coś jest prawdą albo fałszem.

Dlaczego Chrystus zostawił to pytanie Piłata bez odpowiedzi?

Inne słowa Chrystusa gdzie jest mowa o prawdzie:

" [...] Odpowiedział mu Jezus: " Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie".

I jeszcze jeden cytat:

" [...] Wtedy powiedział Jezus do Żydów, ktorzy Mu uwierzyli: " Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę a prawda was wyzwoli[...]".


" Poznacie prawdę a prawda was wyzwoli".

Dlaczego jedni dochodzą do poznania a inni nie?

wprowadzę element humorystyczny mogę?
Jeden przejęty ministrant przeczytał to zdanie Piłata kiedyś w taki sposób:
"cóż... to jest prawda"

i wtedy zakończenie rozmowy jest jak najbardziej sensowne

1. Dlatego że grzech pierworodny upośledza naszą zdolność bezpośredniego poznania Prawdy Bożej
2. Dlatego, że zbyt wielu chrześcijan nie dba o to, by Prawda Ewangelii była głoszona tym, którzy jej jeszcze nie słyszeli

Dla jednych niewygodna, dla innych, bolesna, jeszcze dla innych szczęśliwa, to prawda nasza ludzka, ale jest jeszcze prawda którą jest Bóg, Jezus Chrystus, ta prawda to miłość, miłosierdzie , szczęście i cierpienie, każdy z nas prawdę pojmuje inaczej, inaczej ją chce widzieć, nie zauważa tej jedynej właściwej. Prawda w wierze też jest różnie postrzegana, w zależności od podejścia do wiary, do dogmatów, do Pisma Świętego.

Dlatego tyle ile nas będzie o tym pisało tyle będzie zdań o Prawdzie.....

O ile Cię dobrze zrozumiałam, to uważasz, że nie ma jednej prawdy. Każdy z ludzi o czymś innym mowi mowiąc prawda, w zależności od swojego własnego, subiektywnego osądu. Niejako to Piłatowe : " Cóż to jest prawda".

Czyż nie w tym właśnie tkwi niezrozumienie słów Chrystusa : " Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat aby dać świadectwo prawdzie."
i nieumiejętność dostrzeżenia tego swiadectwa.

Prawda jest jedna i istnieje obiektywnie niezależnie od osądów poszczególnych ludzi. Człowiek może tylko jej nie dostrzegać .

Żle odczytałaś Aniu w esencji mojego postu piszę że prawda jest jedna i właściwa, którą jest Bóg jako miłość i Jedyna prawda czytaj dokładnie cytat jest wzięty z pierwszejczęści postu a w drugiej masz to co ty piszesz, może ubrane w inne słowa....

Prawda w oczy kole - Veritas odium parit.
-Prawda rodzi nienawiść, mówienie prawdy przysparza wrogów. Przysłowie to pochodzi od Terencjusza; ironiczna krytyka człowieka, który nikomu się nie narażał, wszystkim przytakiwał i dlatego żyło mu się dobrze w myśl zasady, że obsequium amicos, veritas odium paris: "Uległość przysparza przyjaciół, mówienie prawdy rodzi nienawiść". Do tego przysłowia nawiązuje św.Augustyn w Wyznaniach, zastanawiając się, dlaczego ludzie nie cieszą się z poznania prawdy - Chrystusa, i stawiając pytanie: Cur autem veritas parit odium...? - "Dlaczego prawda budzi nienawiść"?

Ciekawy dialog przeczytałam na innym forum.

Ktoś zadał pytanie:

" Czym różni się pojęcie Bóg od pojęcia Prawdy?"

Odp.:

" Tym , że Prawda jest jaka jest, niezależnie od tego, czy Bóg istnieje, czy nie. a odwrócenie tego zdania nie ma sensu: Bóg jest jaki jest niezależnie od tego ,czy prawda istnieje czy nie.
[...] Nie wiadomo, czy Bóg istnieje, czy nie, w Boga wierzymy, a nie wiemy w niego. Wiadomo tylko, że Prawda jest jaka jest - niezależnie od tego, czy to w co wierzymy, jest zgodne z nią czy niezgodne.
Tym się różni pojęcie " Bóg" od pojęcia " Prawda". "

Święty Tomasz z Akwinu:
Veritas est adaequatio entellectus et rei.
(Prawda jest zgodnością umysłu i rzeczy)

To nie sztuka poznać Prawdę. Żyć nią to jest wyzwanie!!
Wiem co piszę, bo wiem z czym mam odwieczny problem.
[/i]

Witam

Ania napisała:
<Właśnie " Cóż to jest prawda?". Czy nie wydaje się Wam, że właśnie o to rozbija się cała kwestia wiary i nie wiary. Bo przecież prawda jest jedna i niezmienna. Nie może być inaczej , bo albo coś jest prawdą albo fałszem.>

Ach! gdyby to było takie proste i jednoznaczne (takie czarno – białe) byłby raj na ziemi. Owszem Prawda jest jedna, ale ma / zna ją tylko Bóg. Człowiek niestety musi zadowolić się jej maleńką cząstką tzw. prawdą uproszczoną, symboliczną czy jak kto woli alegoryczną, a ta nigdy nie jest ani jednoznaczna ani ostateczna – nawet gdy jest to tzw. prawda objawiona.. Można by tu zadać pytanie retoryczne; po co dziecku z przedszkola wiedza profesora uniwersytetu, pewnie na nic, dziecku potrzebne są bajki z morałem, które jest w stanie zrozumieć i zastosować w swoim życiu – taka sama relacja zachodzi między człowiekiem a Bogiem, który objawia tylko takie prawdy i w takiej formie w jakiej możemy je zrozumieć i zaakceptować, ale niestety będą to tylko z konieczności swoiste „mity i bajki z morałem”. Każda prawda z założenia musi odzwierciedlać prawa całego Uniwersum, a te są zawsze wielowymiarowe, wielopłaszczyznowe czy wielostanowe. Człowiek jest w stanie zrozumieć zaledwie trzy jej wymiary, no może niektórzy jeszcze czwarty, chodzi tu o czaso – przestrzeń, ale tych jest niewielu. I tu rodzi się problem, jak przetransponować (przerobić) prawdę wielowymiarową – boską na ziemską zrozumiałą dla człowieka. Każdemu takiemu przekształceniu muszą towarzyszyć uproszczenia, przekłamania i niejednoznaczności.
.
A, że tak jest niech świadczą o tym chociażby wszelkie schizmy i rozłamy religijne na przestrzeni wieków. Wszyscy co prawda czytają te same Pisma Objawione ale każdy z nich interpretuje je inaczej, po swojemu, bo każda prawda – symbol musi być wieloznaczna, póki co – póki Prawda nas nie wyzwoli, przez duże „P” ale to już inna bajka na inny topik.

Prawdę jako całość można przyrównać do cebuli, płatki najbardziej zewnętrzne symbolizują prawdy egzoteryczne czyli symboliczne, cząstkowe, płatki głębsze symbolizują prawdy ezoteryczne - wielowymiarowe, w środku cebuli jest kwiat, to Prawda boska, absolutna. Wszystkie płatki są do siebie podobne ale im głębszy tym bardziej soczysty – bliższy prawdy absolutnej.

Ktoś powiedział że Prawdy nie można mieć, nie można jej posiadać, ale można ku niej dążyć – dodam – w Nieskończoność

Troche chyba gornolotni jestescie.

Prawda to ze Bog umarl za nas krzyzu, a umarl za nas gdyz jestesmy grzesznikami, slabymi stworzeniami.

Jesli bedziemy mieli te prawdy przed oczyma caly czas bedziemy mogli poznac wszystkie inne, tu w malym stopniu a w niebie duzo wiecej, wzrastajac ciagle w jej poznaniu.

Niestety naogol zapominamy, na pewno ja, ze nie jestem stworca mojej historii i tym mniej panem historii i charakteru innych osob.

Nieustanie tez zapominamy o swoich grzechach, ale zauwarzamy te innnych ludzi.

to proste
poznanie daje Bog

a kto nie jest godny tego przywileju temu Bog go nie udostepnia

do tego potzrbne sa trzy cechy

glod duchowy
umilowanie sprawiedliwosci
i skrucha

10) Wielu ulegnie oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją.
(Ks. Daniela 12:1-13, Biblia Tysiąclecia)

Bo taka jest wola Boga. Nie każdemu musi byćdane poznać. O ile szuka szczerze - i tak dostąi zbawienia.

Tak mi się skojarzyło z wypowiedzią Tomka:


Pamiętajmy o łasce uprzedzającej...

to Bog jest wybiorczy?
stronniczy?