Bóg jest Jeden w Trzech osobach, więc co napisałem w odniesieniu do Syna, traktuj też jako napisane w odniesieniu do Ojca i Ducha.

W takim razie może jeszcze raz spytam:
Jerzy_67 to, że Bóg zna Twoją naturę, to jeszcze bym przełknął, ale że Ty znasz naturę Boga, to raczej wydaje mi się nie do przełknięcia.
Ale, zakładam również, że mogę się mylić. Może na początek wyjaśnisz co to jest Miłość? Nie co robi, co powoduje ale kim/czym jest, potrafisz w kilku zdaniach, swoimi słowami wyjaśnić ?

Miłość to Bóg w działaniu: Ojciec, Syn i Duch - tak, w działaniu, bo miłość nie jest statyczne i bierna...
Bóg jest Miłością i jest Źródłem Miłości. Wszystko, co nazwiemy miłością, w tym właściwym znaczeniu (a nie jakimś wypaczonym) bierze swój początek od Ojca, Syna i Ducha...
Podobnie: Bóg jest Źródłem tego:

Rz 15,5 BW
A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa,

Poniżej cytuję Twoje odpowiedzi na moje zapytanie: Może na początek wyjaśnisz co to jest Miłość?
1 Bóg jest ze swej natury Miłością
2 Miłość to Jezus!
3 Miłość to Bóg w działaniu
4 Bóg jest Miłością i jest Źródłem Miłości.
5 Bóg jest Jeden w Trzech osobach, więc co napisałem w odniesieniu do Syna, traktuj też jako napisane w odniesieniu do Ojca i Ducha.

Może uzupełnisz swą wypowiedź i określisz/ doprecyzujesz, czy miłość to ktoś, czy coś?
Proszę również, nie zaśmiecaj, nie cytuj urywków z Ksiąg, a szczególnie tych nie mających związku z pytaniem. Jeśli potrafisz, odpowiadaj swoimi słowami, a nie cytatami wyrwanymi z kontekstu.

Powiem szczerze, że Wasze interpretacje powalają mnie na kolana, naprawdę...

Natomiast ogólnie rzecz ujmując, Izajasza 14, to nic innego, jak przypowieść\satyra w stronę króla Babilońskiego Nabuchodonozora! Ta księga nie ma nic wspólnego z żadnym upadkiem jakiegoś wyimaginowanego szatana, o imieniu Lucyfer!

Po pierwsze, powyższy tekst mówi o człowieku, gdyż Izajasz 14:16 wspomina o "mężu".
Po drugie, Izajasz 14:11 mówi wprost, że Lucyfer gnije w grobie, zatem wybacz kolego, bo jeszcze nie słyszałem o Aniele, który leży w grobie. Ludzie umierają, a nie anioły.
Po trzecie, "imię" Lucyfer...

Ale żeby lepiej Ci wytłumaczyć ten "tytuł", bo nie jest to żadne imię, posłużę się innym wersetem:

Ks. Apokalipsy 22:16
"Ja, Jezus, posłałem mojego anioła,
by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów.
Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida,
Gwiazda świecąca, poranna"

Jedno i drugie

Stąd pytanie do Ciebie, odnośnie tematu:
Czy ludzie przebywający na Dworze Pana mogą się zbuntować (ponownie, jak dla przykładu za życia), czy nie mogą?

Nie mogą, już wybrali dobro.

A wlazłbyś nazad do palącej się chałupy, jak by Cię stamtąd ledwo, ledwo żywego wyciągnięto?...
Takiego używam porównania, by dać odpowiedź, że zbawieni, choć wolność mieć będą, to czas niewiedzy dokąd może prowadzić "podpalanie chałupy" już będzie za nimi i głupi nie będą, aby wracać do pogorzeliska...

To bardzo ładna metafora Jerzy_67. Pochwalam.

Do kiedy posiadasz wolną wolę, zawsze możesz wybierać!
Stwierdzenie "nie mogą" oznacza, że zostali owej woli pozbawieni...

Według mojego myślenia, to największą wolnością jest móc coś zrobić, ale nie zrobić tego z uwagi na brak chęci... Na przykład ja mógłbym się upić alkoholem, ale nie zrobię tego, bo nie chcę!...

PS. Dzięki za życzliwe słowo odnośnie metafory

Wolna wola to wybór dobra,
Wybór zła, to niepełna wolna wola.

Św. Katarzyna z Genui:

Według mnie opisuje stan po śmierci dla dusz, które wybrały dobro: już w czyśćcu nie można grzeszyć i każdy bez najmniejszego szemrania poddaje się karze. Tym bardziej w Niebie gdy jest się doskonale szczęśliwym i nie ma powodu by grzeszyć
Nie utwierdzona wola w Niebie nie miała by najmniejszego sensu, co to za niebo, które nie było by trwałe?.

Adam i Ewa mogli wybrać, ponieważ byli w stanie PRZED wyborem miedzy dobrem a złem, potem pokutowali i wybrali Dobro, każdy anioł miał wybór między dobrem i złem, my jesteśmy w komfortowej sytuacji, ponieważ mimo wielokrotnego wyboru zła, póki żyjemy mamy szansę na wybór dobra, jednak tylko do czasu, po śmierci wola się utwierdza w dobru lub złu.

Oczywiście że nie, ale:

Wolna wola jest przede wszystkim możliwością wyboru, a nie samym wyborem.
Ponadto, wolna wola musi spełniać kryterium, wedle którego możliwość podejmowanego wyboru, nie może być narzucona, ale całkowicie zgodna z własnym poglądem, jakikolwiek by nie był.
A poza tym, pojęcie "dobra" jest pojęciem względnym, podobnie z resztą, jak pojęcia "zła".

Natomiast domyślam się , że mało Cię to interesuje, mam rację?

Wolna wola to wolnosc, ktora mozliwa jest tylko w duchu.
W swietle nauki chrzescijanskiej warunkiem wolnosci(wolnej woli) jest poznanie prawdy.
Poznanie prawdy rowniez mozliwe jest tylko w duchu.
Prawda to to, co JEST.
Chrystus(Bog) JEST, ty JESTES, ja JESTEM.
Czlowiek("dziecko" Boga) jest w swojej prawdziwej naturze duchem, wolna istota, ktora moze sobie wybierac do woli miedzy dobrem a zlem, ale ten wybor mozliwy jest tylko tu na ziemi, gdzie wszystko jest dualne i wzgledne (narodziny-smierc, dobro-zlo, cieplo-zimno, sucho-mokro, cicho-glosno itd.)
W Biblii czytamy, ze czlowiek zyjacy na ziemi musi sie "narodzic na nowo" ("narodzenie w duchu", "nowonarodzenie") aby odzyskac swoja wolnosc, z ktorej zrezygnowal w celu "poznania dobra i zla".
Czlowiek zyjacy w ciele wciaz poznaje dobro i zlo, aby w koncu uswiadomic sobie kim JEST i jaki jest cel jego pobytu na ziemi.
W duchowej rzeczywistosci Prawdy(tam, gdzie "przebywa" Bog) "wszystko jest dobre" i wszystko JEST jednoscia z Bogiem, o ktorym wiemy, ze JEST Duchem, Miloscia, Zyciem...Poznanie "zla" jest tam niemozliwe.
Bog zna "dobro i zlo" poprzez doswiadczenie sie w czlowieku.
Chrystus to Bog zyjacy w czlowieku, ktory doswiadcza na ziemi dobra i zla.
Uswiadomienie sobie tej tozsamosci duchowej to "zbawienie", ktore jest jednoznaczne z wolnoscia.

Chrzescijanstwo to filozofia wolnosci.