W związku z sąsiednim wątkiem, jako osoba podejrzewająca, quasi-religijna i antyklerykalna zwracam się z zapytaniem do Bractwa religijnego tegoż forum o to, czy uchodzi bym ja Pies który się z łańcucha zerwał, kiedy przyjdzie pora by Moja Wybranka zakuła mnie w Kajdany, prosił wiernych znajomych i członków rodziny, na stawienie się na uroczystości ślubu cywilnego w miejscowym Urzędzie Stanu Cywilnego. Widząc bowiem jako takie zakłopotanie Wasze, w sąsiednim wątku wyrażone, chciałbym uzyskać pewność, że nie jest prawdą jakoby kościół rzymsko-katolicki zabraniał swoim wiernym w imię Prawdy, nauk Jezusa z Nazaretu oraz praktyki duszpasterskiej uczestniczyć w ślubie cywilnym. Jest przecież prawdą, że ślub cywilny, nie będąc sakramentem, nie jest zaproszeniem Boga do wspólnego życia. Jakże bym mógł się więc dziwić by wierni kościoła mieli obiekcje w uczestnictwie w grzechu. Jeśli bowiem ustalimy, że wierni kościoła katolickiego faktycznie rzecz biorąc nie powinni uczestniczyć w "hucpie" (jak to ktoś w sąsiednim wątku nazwał), nie chciałbym zapraszać na swój Ślub osób zrzeszonych w Bractwie Rybackim które mój Ślub uważa za "hucpę". Jak to więc jest, czy widząc grzech ślubu cywilnego jakikolwiek wyznawca prymatu Stolicy Apostolskiej mógłby szczerze cieszyć się z tego co się w około niego dzieje?

[...]Co niby jest proste człowieku? Że są ludzie na świecie którzy nie są katolikami?

Moja przyszła żona jest ateistką i dlatego ślub nie będzie miał charakteru religijnego. [...]

Pyskówka poleciała, w tym źródło cytatu, ten post pozostał ze względu na wyjaśnienie.

Roy - nie widzę powodów do nie-zapraszania i nie-przychodzenia na ślub. A z dyskusją proponuję powrócić do pierwotnego wątku...