Tam jest jeszcze: "oraz że z tą chwilą zaczął być Bogiem — niech będzie wyklęty jako zwolennik Pawła z Samosaty".

Oczywiście, sformulowania synodu w Sirmium nie były tylko pozytywnym wykładem wiary, lecz głównie negacją poglądów Fotyna i Marcelego głoszących nierozróżnialność Ojca od Syna i negujących charakter Chrystusa jako osoby.
To jest wymierzone przeciwko twierdzeniu, ze dopiero Bóg z narodzonego człowieka Jezusa uczynił Syna wywyższając Go w ten sposób.
Jednak sama teologia chrześcijanska specjalnie nie zajmowała się problematyką obecności Syna Bożego w działaniach Ojca w ST

@medieval_man
Masz irytujący zwyczaj używania -- i to w dyskusji na temat poglądów starożytnego chrześcijaństwa --- określeń w rodzaju:
"teologia chrześcijanska uznaje, że to poprzez odwiecznego Syna Bóg Ojciec niezrodzony stworzył świat i w nim działał"
kiedy faktycznie można to powiedzieć zaledwie o NIEKTÓRYCH nurtach chrześcijaństwa --- krótko mówiąc twoje uogólnienia są NIEPRAWDZIWE, wprowadzają odbiorców w kardynalny błąd i wynikają albo z ignorancji historycznej, albo ze świadomego, z premedytacją kłamliwego przedstawiania sytuacji. Dlatego nie mam zamiaru się odnosić do tego, co wypisujesz. Bo albo nie masz zielonego pojęcia, o czym gadasz, albo dopuszczasz się bezwstydnej nieuczciwości intelektualnej.

Ode mnie tyle - nie mam ochoty więcej rozmawiać w tym temacie, obrzydło mi.

Ok. Co prawda nie napisałem nigdzie: Cała teologia chrześcijanska uznaje , bo to przecież oczywiste, ale przyjmuję krytykę.
Poprawiam: Część teologów chrześcijanskich uznaje, od starożytności...

Rozumiem, że przez teologię chrześcijańską mamy rozumieć wszystkie nurty mówiące cokolwiek o Chrystusie? Wtedy jednak chyba wprowadza to odbiorców w kardynalny błąd i wynika albo z ignorancji historycznej, albo ze świadomego, z premedytacją kłamliwego przedstawiania sytuacji?

To, że rozmaite nurty chrześcijańskie zostały wytępione przez grupy, od których wywodzi się dzisiejsza większość, nie oznacza, że nie istniały, nie były chrześcijańskie lub nie miały znaczenia, czyli można je ignorować.

Jeśli komuś się wydaje, że chrześcijaństwo=trynitaryzm, że np. rozmaite odmiany adopcjanizmu -- które bynajmniej nie uznawały, iżby "poprzez odwiecznego Syna Bóg Ojciec niezrodzony stworzył świat", bo w ogóle nie uznawały, że Jezus był odwieczny -- jeśli ktoś swoimi wypowiedziami imputuje, że te różne wyznania nie istniały, lub że to nie chrześcijaństwo, albo że nie jest "prawdziwym" chrześcijaństwem, lub też że jest jakimś gorszym chrześcijaństwem, że to były tylko "herezje", to powinien ograniczyć się do wygłaszania swojej apologetyki w kruchcie.

Trudno jednak oczekiwać, by "apologetyka" tych wszystkich nurtów, które wymieniłeś miała w ogóle jakąkolwiek rację bytu.
To raczej pewne ciekawostki historyczne. I tylko tak powinno się dzisiaj o nich mówić. Przepraszam za słowo "powinno".