To jest rzeczownik zbiorowy, mimo gramatycznie formy liczby pojedycznej oznacza wielość. Wystarczy zajrzeć do słownika.

To nie ma nic do rzeczy. Chodzi o to, że we wszystkich wskazanych przeze mnie miejscach w Księdze Wyjścia jest końcówka liczby mnogiej (im), a w jednym, niczym nie różniącym się od innych jej nie ma. Co jednoznacznie wskazuje również na zróżnicowanie pojmowania liczby.
A poza tym wniosek, że jest to rzeczownik zbiorowy można wysnuć na podstawie np. Podręcznego Słownika Briksa (podejrzewam, że tylko nim dysponujesz - nie podałaś źródła). Dwa najbardziej autorytatywne źródła (Koehler/Baumgartner i Jastrow) podkreślają pochodzenie tego słowa jako liczby pojedynczej. Ale to na marginesie, bo kluczową kwestię dla mojego rozumowania przedstawiłem wyżej.