Co to, jest Biblia albo Pismo Św. – zbiór 73 ksiąg, które dzieli się na ST – liczący 46 ksiąg i NT – 27 ksiąg. W NT każda niemal księga zawiera różne gat. Literackie.
Istnieją różne podziały ksiąg na pewne gr. Biorąc za podstawę podziału gatunek literacki, Pismo Św. dzieli się na:
ST – Księgi : Historyczne, Dydaktyczne, Prorockie
NT - Księgi : Historyczne, Dydaktyczne, Prorockie
Ze względu na układ w tekście hebrajskim lub greckim, Pismo św. dzielimy na:
* Prawo /Tora/ - Pięcioksiąg Mojżeszowy
* Prorocy /Nebiim/ Wcześniejsi, Późniejsi
* Pisarze /Ketubim/
Inne nazwy PŚ – Stare, Nowe Przymierze, Biblia, Księgi Św. Pismo. Kanon – zbiór wszystkich ksiąg - / Termin „kanon” z greckiego oznacza trzcinę, miarę, - normę, regułę zasadę. Biblia jest więc zbiorem ksiąg podających, normy naszego życia z wiary.
Sobór Wat II – Bóg w PŚ przemawiał przez ludzi, na sposób ludzki.
W wyniku tego współdziałania Boga z człowiekiem, a dokładniej pomocy Bożej towarzyszącej człowiekowi , zapisującemu z natchnienia prawdy Boże Pisma św. są wolne od błędów. //PŚ – nie jest podręcznikiem żadnej z nauk – jest przede wszystkim zbiorem natchnionych tekstów dot. spraw zbawienia człowieka//
Przy czytaniu PŚ //jak i każdej lektury// głównie chodzi przede wszystkim o to, żeby zrozumieć sens czytanych zdań.
Sensem nazywamy pewną myśl, ideę wynikającą ze specjalnego powiązania poszczególnych wyrazów //tzw. kontekst//. Sens jest swym zakresem szerszym od znaczenia. Prawie każdy oderwany wyraz sam z siebie posiada jakieś znaczenie. Znaczenie umiejscowione wskutek kontekstu nazywa się sensem.
Ponieważ Bóg jest głównym autorem PŚ poszczególne zdania zawarte w Księgach świętych posiadają sens, który Bóg bezpośrednio wyrażał za pośrednictwem słów użytych przez pisarzy natchnionych. Jest to sens dosłowny – czyli wynikający z wyrazów wskutek takiego a nie innego użycia ich w kontekście – ten sam, który wyrażali Bóg i człowiek. Dwaj współautorzy Pisma św.
Panie locowski, można zatem badać sens znaczeń niektórych „słów”, alegorii, tłumaczeń, gatunek literacki, sposób wschodniego myślenia, logiczność i nielogiczność - poszczególnych Ksiąg. Pewnie należy to robić, ale, jest jedno ale, nie wolno, używać PŚ do walki o „rację” która wobec tak wielkiej możliwości interpretacyjnej //każdego człowieka, religii, sekt, // - będzie stanowiła wieżę babel która nie zaprowadzi do Boga.
//posłużyłem się książka bp Kazimierza Romaniuka „Nowy Testament bez tajemnic//
pozdrawiam wszystkich szBoże

Lars nareście jakiś konkret o Bibli podałeś, licze że z tego każdy skorzysta bo jest wyjaśnieniem kilku rzeczy tak istotnych a niedocenianych.

Lars_P 66 ksiąg ma ST. ST w tysiaclatce jest zmieniony od tego ktory znal Jezus. te ksiegi, ktore są nie znane Jezusowi to APOKRYFY a wiec ksiegi nie mające żadnej wartości dydaktycznej.

Panie locowski, co za bzdury Pan pisze

przecież ksiądz wie, że żydowski kanon ST liczy 66 ksiąg. nawet kiedyś jak się pytałem serwisu wiara to mi tak powiedzieli.

Panie locowski, poczytaj Pan trochę książek na ten temat

Apokryfy nazwa pochodzi od greckiego : apokryf to – ukrywam się. Apokryfami biblijnymi nazywamy utwory literackie nie należące do zbioru ksiąg kanonicznych. Są apokryficzne psalmy, apokalipsy, testamenty itp.
Apokryfy dzieli się na ortodoksyjne i heretyckie, w zależności od tego jakie zamiary przyświecały ich twórcom. Twórcom apokryfów zależało na tym, by „uzupełnić” ich zdaniem luki w PS szczególnie w NT- np. – ich zdaniem braki te nie zaspakajały ciekawości ludzkiej. Ewangelie mówią bardzo niewiele o dzieciństwie Jezusa. Wiele Ew. apokryficznych stara się wypełnić tę lukę przekazując nam barwę, fantastyczne opowiadania o domu rodzinnym, o codziennych zajęciach Jezusa, a zwłaszcza o cudach których już jako małe dziecko dokonywał co dzień, //ożywiał zwierzęta które ulepił z gliny własnym tchnieniem// Apokryfy nie były natchnione, ale przyczyniały się do „zbudowania” wiary w ludziach – i to było głównym założeniem apokryfów. Bajki jakie słuchamy, też maja podobne przesłanie, dla dzieci, które nie są w stanie uświadomić sobie, np. co to jest dobro a co zło.
Wiele elementów apokryficznych znajduje się również w naszej beletrystyce biblijnej, a szczególnie w ikonografii chrześcijańskiej. Budowle sakralne //romański , gotyk// zawierają „sceny” z życia Jezusa , św. rodziny i trudno byłoby się w tym rozeznać bez znajomości apokryficznej,
Locowski, proszę odpowiedz, czy chcesz walczyć PS czy budować, to co jest wspólne wszystkim wierzącym? Jeśli wierzysz w tego samego Boga, to powinniśmy się „dogadać” – jak chcesz walczyć, tzn. że nie znasz przesłania PŚ. Jeśli nie chcesz tego, co czytasz w PŚ, to naprawdę nasze rozmowy są stratą czasu,
Pozdrawiam szB

jestem za budowaniem jednosci, ale jestem przeciwny wciskania herezji np. tej ze ksiegi nie uznane przez żydów sa natchnione.

a jak nazwiesz ksiegi, które nie istniej w hebrajskim kanonie .

LEPIEJ SIE NAM NIŻ PAPA SMERF.

na temat Bibli odsyłam również na przypomnienie kilku lekcji z Języka Polskiego, gdyż napewno było poruszone właśnie te wątki do Których pan Locowski ma zastrzerzenia.

A pro po różnicy w ilości ksiąg ST... Pan Locowski powołuje sie na Serwis Wiara, więc zobaczmy... (odpowiedź na pytanie Wiesława G z dn. 15.04.2002):
"(...) Kościół Ewangelicko-Augsburski nie tyle odrzuca prawdziwość Ksiąg Machabejskich, ile odrzuca ich kanoniczność, czyli przynależność do Pisma Świętego. To drobna różnica.
Podobnie jest zresztą z kilkoma innymi księgami Starego Testamentu. Nazywamy je księgami deuterokanonicznymi czyli wtórnokanonicznymi. (Uwaga: protestanci nazywają je apokryfami! Dla katolików apokryfy to księgi, które z kolei protestanci nazywają pseudoepigrafami). Do ksiąg deuterokanonicznych Starego Testamentu zaliczamy księgi Tobiasza, Judyty, Barucha, List Jeremiasza (=Bar 6), 1-2 Machabejską Syracha i Mądrości oraz fragmenty księgi Estery i Daniela.
Powodem odrzucenia tych ksiąg przez protestantów było nieuznawanie tych Ksiąg za Pismo Święte przez Żydów. Otóż protestanci przyjęli za Pismo Święte Starego Testamentu (Nowy Testament mamy taki sam) tylko te księgi, które zostały uznane za Święte przez Żydów.
Problem w tym, że w czasach apostolskich nie istniał jeszcze jeden kanon żydowski. Pierwsi chrześcijanie, nie znając już hebrajskiego, posługiwali się greckim przekładem ksiąg biblijnych, tzw. Septuagintą (oznaczana LXX), w której były wszystkie te księgi. I mimo późniejszych wątpliwości ostatecznie uznali je za natchnione przez Boga, czyli za Pismo Święte.
W dobie reformacji jej zwolennicy postanowili uznać tylko te księgi Starego Testamentu, które były uznawane przez współczesnych im Żydów... "
Pozdrawiam